«Пра што я пішу? Я нікога не абвінавачваю, — кажа Валянціна. — Ні судзьдзю, ні сьледчых. Я толькі прашу разабрацца. Я не кажу, што там несправядлівасьць, толькі прашу — разьбярыцеся, калі ласка. Сустрэчы прасіла яшчэ. Адмовілі мне, двойчы. Пішуць толькі, што маю скаргу атрымалі. Часам так пішуць, што ці сьмяяцца, ці плакаць... Кожны ліст — гэта боль. Гэта разьбітыя надзеі на нешта. Вось мае 40 разьбітых надзей».
….
11 кастрычніка Менскі гарадзкі суд будзе разглядаць скаргу Андрэя Дамарацкага на прысуд. Яго маці Валянціна кажа, што надзеі на перагляд справы сына амаль ня мае. Аднак на паседжаньне ўсё адно паедзе. Спадзяецца, што хоць бы ўбачыць там сына.
https://www.svaboda.org/a/30169096.html